Page 36 of Near Dark

‘Wat hield de operatie in?’

‘Binnendringen, Tretjakov oppakken en weer verdwijnen.’

‘Hoe heb je dat gedaan?’

‘Omdat Kaliningrad zo’n zwaarbewaakt gebied is, wisten we dat de normale grensposten niet in aanmerking kwamen, zeker voor mij niet. De Russen hadden bewakingsbeelden van mij gekregen en we waren er zeker van dat ik gesnapt zou worden zodra we de grens op normale wijze probeerden te passeren. Dus hebben we besloten om per parachute binnen te komen.

We vlogen met het bedrijfsvliegtuig naar Siauliai International Airport in Litouwen. Carl wachtte ons daar op en stelde ons voor aan Landsbergis, die zijn eerste contactpersoon bij de Litouwse Staatsveiligheidsdienst was.

Landsbergis helpt regelmatig agenten om Kaliningrad binnen te komen. Hij regelde niet alleen dat een Amerikaanse Super Hercules vol apparatuur op Siauliai kon landen, maar assisteerde ons ook om een landingszone te zoeken en zorgde er ook voor dat een Litouwse vrachtwagenchauffeur, die geregeld de grens van de exclave passeerde, ons oppikte, naar de hoofdstad bracht en ons weer de grens overbracht.’

‘Zijn jullie in die vrachtwagen de grens overgestoken?’ vroeg Lawlor. Harvath schudde zijn hoofd. ‘Dat is een lang verhaal, maar nee, we zijn niet via Litouwen het land uit gegaan. Een deel van de grens tussen Kaliningrad en Polen loopt dwars door een meer. Zo zijn we eruit gekomen.’

‘Ternauwernood,’ verduidelijkte Nicholas.

‘Inderdaad. Het werd al snel penibel. Maar we hebben het gered.’

‘Ternauwernood,’ voegde Nicholas er nogmaals aan toe.

‘Oké,’ zei Lawlor in een poging om hen weer bij de les te brengen. ‘Als Jasinski volgens jou Carl niet zou hebben verraden, hoe zit het dan met die Landsbergis? Iemand moet Carl met jou in verband hebben gebracht. Van de drie mogelijke kandidaten is Landsbergis degene voor wie je het minst kunt instaan.’

‘Ik heb maar een paar uur met hem doorgebracht,’ gaf Harvath toe, ‘maar hij leek betrouwbaar. Zonder zijn hulp hadden we nooit in Kaliningrad kunnen komen, laat staan Tretjakov oppakken en vervolgens weer de grens oversteken. Hij was van essentieel belang.’

‘Kennen we iemand met wie hij misschien gesproken heeft? Collega’s bij devsd?’

‘Landsbergis zei dat binnendringende Russische spionnen een voortdurend probleem voor Litouwen zijn. Net als de Noren wilde hij niet dat Moskou wist dat zijn land ons hielp. Om dat te bereiken, beweerde hij dat hij de enige was die kennis van de operatie had. En zelfs dan stond hij er voor alle zekerheid op om niet alle bijzonderheden te kennen.’

‘Dat is bewonderenswaardig, maar het kan niet anders of hij moest er andere Litouwers bij betrekken. Jij bent met een gigantische C-130 op een van hun vliegbases geland.’

‘Gelukkig is de bewaking van het luchtruim voor de Baltischenavo-staten op Siauliai gestationeerd,’ zei Harvath. ‘Er starten en landen daar voortdurend Amerikaanse vliegtuigen. Dat ene toestel meer zou niet veel wenkbrauwen doen fronsen, zeker niet omdat het een transportvliegtuig was, maar nogmaals, Landsbergis zelf heeft de toestemming geregeld. Hij heeft het vliegtuig feitelijk in het volle zicht verborgen.’

Nicholas hief zijn koffiemok op. ‘Op Landsbergis en in het volle zicht verbergen.’

Harvath begreep wat zijn collega probeerde te zeggen, maar de manier waarop Nicholas dat had gezegd, zette hem aan het denken en wierp een vraag bij hem op.

Lawlor herkende de blik op Harvaths gezicht. ‘Wat is er? Waar denk je aan?’ vroeg hij.

‘Ik vraag me af hoe we de gebeurtenissen zouden reconstrueren als de situatie omgekeerd was geweest.’

‘Ik kan je precies vertellen wat we zouden doen,’ zei Nicholas. ‘Toen de Russen jou oppakten, hebben we elk stukje bewijs verzameld, elke steen omgekeerd en alle mogelijke regels overtreden totdat we wisten waar je zat en hoe we je terug moesten halen.’

‘Dus je denkt dat het hun erom gaat Tretjakov terug te halen?’ vroeg Lawlor.

Harvath schudde zijn hoofd. ‘Als dat het geval was en ze mij informatie wilden ontfutselen, zouden ze een team hebben gestuurd, geen moordenaar in zijn eentje. De schutter in Key West had niet de intentie mij te ondervragen. Hij was daar om me te vermoorden.’

‘Je lijkt behoorlijk zeker van je zaak.’

‘Ik hoorde de politieauto’s al naderen. Neem van mij aan dat hij geen tijd had om vragen te stellen.’

‘Laten we dan nog even teruggaan naar Kaliningrad,’ zei Lawlor, terwijl hij met de dop van zijn groene marker tegen zijn kin tikte. ‘Je zei dat het “snel penibel” werd. Wat bedoelde je daarmee?’

‘Het enige wat goed ging,’ antwoordde Harvath, ‘was onze binnenkomst. Het lukte ons om zonder opgemerkt te worden hun luchtruim binnen te dringen. We landden op een boerenakker en brachten de nacht in een schuur door, waarna de Litouwse vrachtwagenchauffeur ons de volgende ochtend oppikte langs een weg in de buurt.’

Lawlor maakte een aantekening op het whiteboard. ‘De landingszone was dus met hulp van Landsbergis bepaald, nietwaar?’

Harvath knikte.

‘Als hij voor de Russen had gewerkt, was dat waarschijnlijk dus een uitstekend moment geweest om jou en je team op te rollen?’

---